சின்ன மருமகள் சீரியலில் தமிழ்செல்வி தன்னுடைய சின்ன வயசு டாக்டர் கனவை நிறைவேற்றுவதற்கு மொய் விருந்து மூலம் கிடைத்த பணத்தை வைத்து மெடிக்கல் காலேஜில் சேர்ந்து விடுகிறாள். அதே காலேஜில கேண்டின் வைத்து நடக்கும் தன்னுடைய சின்ன வயசு friend சக்தியை பார்த்து பேசுகிறாள்.
கோமதி சாவித்திரிக்கு போன் செய்து ஒரு பையன் கூட தமிழ்செல்வி சிரிச்சு, சிரிச்சு பேசிட்டு இருக்காள், அதை நான் வீடியோ எடுத்து உங்களுக்கு அனுப்பியிருக்கேன் பாருங்க என்று சொல்கிறாள்.
உடனே சாவித்திரி அந்த வீடியோவை சேதுவிடம் காட்டுகிறாள். நீங்க எதுக்கு அவளை follow பண்ணுறீங்கனு சேது கேட்கிறான். உடனே சாவித்திரி அவகிட்ட இருந்து விவாகரத்து வாங்கி, கடைசியா உன் பொண்டாட்டி இல்லைன்னு தீர்மானம் ஆகுற வரைக்கும், அவ இந்த வீட்டு மருமகதான் அவ எங்க போறா? என்ன செய்றா? எப்படி நடந்துக்கறாங்கன்ற விஷயத்தை நாங்க கவனிச்சுட்டு தான் இருப்போம்னு சொல்கிறாள். அத எதையும் நான் கேக்குற நிலைமையில இல்ல என்னை தனியா விடுங்கன்னு சேது சொல்றான்.
தாமரை அதெல்லாம் முடியாது மாமா எங்களுக்கு தெரிஞ்ச இந்த விஷயத்தை நாங்க சொல்லிட்டுதான் போவோம். இந்த விஷயத்தை கேட்டதுல இருந்து எங்களுக்கு கஷ்டமா இருக்கு. அது எப்படி மாமா உங்ககிட்ட சொல்லாம இருக்க முடியும்?
நீங்க இப்படி அவள பத்தி எதுவுமே தெரிஞ்சுக்காம இப்படி முட்டாள்தனமாவே வாழ்ந்துட்டு இருப்பீங்களா? எல்லாத்தையும் தாண்டி விஷயம் தெரியுமா மாமா?சக்தி பள்ளிக்கூடத்துல இருந்தே தமிழ்ச்செல்விய காதலிச்சிருக்கானாம். இப்ப மறுபடியும்
தமிழ்ச் செல்வி அங்க வந்தது அவனுக்கு ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்குன்னு குதுகலமா இருக்கானாம். நாங்க சொல்ற எதையுமே உன்னால நம்ப முடியலல்ல. இதெல்லாம் கேட்க வேண்டாம்ன்னுதானே உன் மனசு சொல்லுது. மாமா, நாங்க எதுவும் ப்ரூஃப் இல்லாம பேசல வேணும்ன்னா, இந்த போட்டோவையும், வீடியோவையும் பாருங்க.
கோவம் வருதா? இதுக்குதான். இதுக்குதான், நீ எதுவுமேதெரியாம இருக்க கூடாதுன்னுதான், இந்த வீடியோவையே நாங்க காட்டணும். அவன் சொன்ன மாதிரி, அவனை காதலிச்சதுனாலதான்,அன்னைக்கு போலீஸ்க்கு போன் பண்ணலாம்ன்னு அவன் நினைச்சிருந்திருக்கலாம்னு தாமரை சொல்கிறாள்.
இதற்கிடையில் கண்மணி தன் வீட்டில் டிரைவர் வேலை செய்யும் ஆறுமுகத்திடம் லவ் ப்ரொபோஸ் பண்றாள். இதெல்லாம் நமக்கு செட் ஆகாது கண்மணினு ஆறுமுகம் சொல்கிறான். ஆறுமுகம் கண்மணியின் காதல் வலையில் விழுவானா இல்லையா என்பதை அடுத்து வரும் எபிசொட் ல் பார்க்கலாம்.
